■ گدا بخش عمومی

خیلی مطلب جالبی بود

جناب مهندس آتشبار
حرفتون رو قبول دارم ولی خوب محیط اطرافمون هم خیلی بد شده

مقصر کسایی هستن که از دلرحمی ما سو استفاده میکنن

متاسفانه اینچنین است ، انحام این گونه رفتار ها ارتباط مستقیم با میزان جمعیت شهرها دارد !

بله به دروغ همیشه گفتیم
بافرهنگیم
نوع دوستیم
انسانیم
.
.
.
کاش بویی از انسانیت برده باشیم

به قول سهراب
بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم

در بیشتر مواقع محاسن پیشینیانمون را به حساب خودمون میذاریم ولی کاستیهای اونا ربطی به ما نداره.مقوله هایی مثل فرهنگ و مهمان نوازی و مردمداری و ...

" تو نیکی می کن و در دجله انداز -- که ایزد در بیابانت دهد باز "

آره آقای آتشبار ، حرف خوبی زدید ، بهتره زود قضاوت نکنیم ، شاید طرف اصلا پول نخواد و کار دیگه ای داشته باشه ، اگر هم پول خواست ، چون از نزدیک داریم می بینیمش ، اینقدر می تونیم متوجه بشیم که پول خواستنش راستکیه یا دروغکیه ، واقعا نیازمنده که پول میخواد یا نه مثلا معتاده که پول میخواد یا هر چیز دیگه ، قرار نیست که هر کی از راه رسید و پول خواست بهش پول بدیم ، پس بهتره کمی صبر کنیم و ببینیم خواسته طرف چیه ، البته ما که از بچگی یاد گرفتیم کمک به دیگران لذت بخشه و یک حس خاص درونی هم در اینباره داریم ، تا یکی یه چیزی از ما بخواد ، نه توی دهنمون نیست ، صاف دست میکنیم توی جیبمون و تقدیمش میکنیم .

موفق باشید

ممنون جالب بود.خدا همه انسانهارو عاقبت بخیر کنه..............

چندان که گفتم غم با طبیبان


درمان نکردند مسکین غریبان



آن گل که هر دم در دست بادیست


گو شرم بادش از عندلیبان



یا رب امان ده تا بازبیند


چشم محبان روی حبیبان



درج محبت بر مهر خود نیست


یا رب مبادا کام رقیبان



ای منعم آخر بر خوان جودت


تا چند باشیم از بی نصیبان



حافظ نگشتی شیدای گیتی


گر می‌شنیدی پند ادیبان

ملاقات امیلی با خداوند

ظهر یک روز سرد زمستانی وقتی امیلی به خانه برگشت پشت در ، پاکت نامه ای را دید که نه تمبری داشت و نه مُهر اداره پست روی آن بود؛ فقط نام و آدرس خودش روی پاکت نوشته شده بود. او با تعجب پاکت را باز کرد و نامه داخل آن را خواند:

امیلی عزیز!

عصر امروز به دیدن تو می آیم، تا تو را ملاقات کنم.

با عشق خدا


امیلی همان طور که بادست های لرزان نامه را روی میز می گذاشت با خود فکر کرد که چرا خدا می خواهد او را ملاقات کند؟

او که آدم مهمی نبود.

در همین فکرها بود که کابینت خالی آشپزخانه را به یاد آورد و با خود گفت:

من که چیزی برای پذیرایی ندارم.

پس نگاهی به کیف پولش انداخت او فقط 5 دلار و 40 سنت داشت. با این حال به سمت فروشگاه بیرون آمد برف به شدت در حال بارش بود و او عجله داشت تا زودتر به خانه برگردد و عصرانه را برای خداوند حاضر کند!

در راه برگشت زن و مرد فقیری به امیلی گفتتند:

"خانم! ما خانه و پولی نداریم بسیار سردمان است و گرسنه هستیم، آیا امکان دارد به ما کمکی بکنید؟"

امیلی جواب داد:

"متاسفم، من دیگر پولی ندارم و این نان ها و غذا را هم برای مهمانم خریده ام."

مرد گفت:

"بسیار خوب خانم، متشکرم" و بعد دستش را روی شانه ی همسرش گذاشت و به حرکت ادامه دادند.

همان طور که مرد و زن فقیر در حال دور شدن بودند امیلی ناراحتی شدیدی را در درونش احساس کرد به سرعت دنبال آنها دوید:

"آقا! ، خانم! خواهش می کنم صبر کنید."

وقتی امیلی به زن و مرد فقیر رسید، سبد غذا را به آنها داد و بعد کتش را هم در آورد و روی شانه های زن انداخت. مرد از او تشکر کرد و برایش دعا کرد.

وقتی امیلی به خانه رسید، ناراحت بود. چون خدا می خواست به ملاقاتش بیاید و او دیگر چیزی برای پذیرایی از خدا نداشت. همان طور که در را باز می کرد پاکت نامه دیگری را روی زمین دید. نامه را برداشت و باز کرد:

امیلی عزیز!

از پذیرایی خوب و کت زیبایت متشکرم .

با عشق خدا

با سلام
گفتین قضاوت سریع آیات 23 و 24 سوره مبارکه "ص" در مورد قضاوت حضرت داوود (ع)
ما ایرانی ها با پیشینه اسلامی خیلی هم خوب بوده و هستیم ولی بعضاً فرهنگهای غلط وارداتی طیف روشنفکر و جدایی از فضای اسلامی این مشکلات را برای ما بوجود آورد
خدا هممون رو هدایت کنه انشاءالله

از ماست که بر ماست . واقعیتیی رو که فرمودید کاملا قبول دارم . از مطلبتون و همچنین از صداقتتون به شدت سپاسگذارم

متشکرم خیلی خوب بود

با سلام:

دست طلب چو پیش کسان می کنی دراز پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش
صائب تبریزی